Nu we toch met de hertog om tafel zitten, krijgt hij nog een kans.
Ik winter dus nog even door. Een even mooie schuimcol als die van zijn broer(tje). Warm geelbruin, noem ’t goud en ook een goed gebalanceerde smaak. Subtiel qua zoettonen. Zachtbitter, beetje hoppig. Krachtig en vol maak. Blijft lang hangen maar de honinghint kan ik er onvoldoende uit halen. Niet langer uitweiden over de Hertog. Cijfer 7,7.
En omdat ik wel een beetje een bokkig type ben, zet ik dat gedrag nog even voort met…