En dan staat er ineens ‘Meet de bloodbrother’ op het blikje dat ik nu uit de koelkast tover. Nou, kom maar op, het 50e biertje dat ik proef. Dit belooft wat, maar voor de gelegenheid had ik toch liever een nachtzuster. Het is zing, vecht, huil, lach, drink, proef en bewonder in dit metier. Ik heb de dichterlijke vrijheid genomen Ramses. Maar goed, ik ruik zowaar iets zoetigs, iets fruitigs, ik zie iets donkers. Op het zwarte af. Komt dit niet rechtstreeks uit de carter van een racemotor? Maar het is niet stroperig, ‘het loopt er dun door’, zoals ze dat zeggen. Bloed dat kruipt waar het niet gaan kan, is hier niet aan de orde.
Ik proef iets lekkers, iets krachtigs, iets van espresso. Schuim dat stoer begon is snel weg. Maar die smaak! Gebrande noten gecombineerd met zoetbittere koffie. Kwestie van smaak, zeker, maar absoluut een mooie balans. En toch zijn er hints die voorrang zoeken in mijn smaakinrichting. En of die nu van rechts of van links komen, het interesseert me geen retteketet. Deze Brotherly Imperial heeft zeker iets stouts, iets vrouwelijks, iets uitdagends, iets wulps en iets van een mooie nachtzuster die mij vol op m’n mond zoent. Als innige betuiging van genegenheid. Fijn gezelschap met wie ik een leuke avond beleef.
Waardering: 8