Bier vlekt niet. Koffie wel! Omdat ik het blikje bier opentrek boven mijn vloerkleed, en dit een wilde schuimer is, haast ik me naar de keuken. Oké, het kleed heeft al de nodige gebruikssporen en gelukkig trekt het bruine sap grotendeels in de keukenrol. Stanislaus Brewskovitch, de wilde brouwer (nou, dat klopt), vermeldt op het blik ‘Leave the Gun, Take the Stout’ en toch lijkt het of ik zelf word ‘beschoten’. Zwarte koffie, absoluut een straffe bak ook. Romig, mooi en, zoals gezegd, een volschuimer. Maar het schuim dat zich zo hitsig in mooie consistente belletjes aan het glas hecht, ‘vlokt’ al snel uit in grotere brosse bellen. Dat doet niets af aan de smaak maar maakt de beleving, zoals bij veel Stouts en Porters wat vlakker. Het bier heeft de bitterheid van een pittige robustabonen in combinatie met pure chocola. De gebrande of geroosterde mouten zorgen ervoor dat die smaken de boventoon voeren. Lekker volmondig en maar 5,3%! Cijfer: 8,6.
