Qua alcoholpercentage houd ik het netjes dit weekend. En ja, dit is weer een feest van herkenning. Meer bier naar mijn hart én smaak. De diep donkerbruine kleur en de moutige geur stralen rust en eenvoud uit. Perfect schuimend in mooie bubbeltjes. Ik proef icecoffee met mokkasmaak of in elk geval iets met cacao. Naast de zachte smaak is dit bier een tikkeltje bitter, hoewel niet onplezierig. De West Indies Porter is een gezellige en robuuste, donkere tafelgenoot.
Dit brengt me overigens bij de vraag wat het verschil is tussen porter en stout. Ze vechten (want dat deden ze) om een goede uitleg. Porter zou zijn ontstaan in de ‘fucked-up’ pubs in het Londen uit de 18e eeuw. Er zou een grimmige sfeer heersen, waarbij men nogal eens met elkaar op de vuist ging. Toch was er een slimme barman die een lichter gehopt bier aanlengde of mengde met een oudere aged ale. Dat werd goed gepruimd door de dragers/kruiers en andere noeste arbeiders. Wellicht bracht het ook de gemoederen tot bedaren. Inmiddels lijken de bierstijlen dichter bij elkaar te liggen. Meer uitleg over bierstijlen vind je op www.bierenco.nl/bierstijlen
Waardering: 7,2.