Er is er weer een jarig vandaag. Dit keer mien breur Arie. Bij hem is Hertog Jan het huismerk en die smaakt me vanmiddag prima. Ze tikken lekker weg. Ook bij de maaltijd doet ie het goed. Eenmaal thuis zit ik eigenlijk wel vol, maar tegen een uur of 23 word ik toch geroepen door de koelkast. Is dit de samenzwering tussen lever en brein? Hoe dan ook, ik heb nog wat bijzonders staan. Bijvoorbeeld dit bockbier van de boevenbende uit Veenhuizen. Dit is bier van dichtbij en wat een verrassing. Niet altijd is wat exotisch is en van ver komt, ook altijd beter of lekkerder. In dit geval gaat dat zeker niet op.
Deze Bromsnor moest de paupers in de Maatschappij van Weldadigheid in de gaten houden en in het gevang gooien, wanneer ze over de schreef gingen. Tucht en Orde moest de Veldwachter brengen. En ik denk dat er zich een autoriteitskwestie afspeelt in mijn brein, want daar was ik niet zo van. Misschien ook wel, omdat mijn vader geen tegenspraak duldde (én ook al zijn politiediploma’s had). Afijn, deze Veldwachter is precies goed in balans. Streng? Valt mee. Krachtig? Ja, stevig én vol van smaak. Mooi zoet, maar zeker niet té. Lekkere gebrande mout. Ik proef karamel. Mijn vader was geen bierfanaat, maar ik denk dat hij deze toch zeker zou waarderen. Al was het alleen al om de naam. De Veldwachter heeft een aangenaam diepe, robijnrode kleur. Een goed gebalanceerde bock.
Waardering; 8,6