We gaan, of nee, we zijn in Drenthe. Het land van turf, jenever en achterdocht. Mijn geboortegrond. Hier kom ik weg! Mijn oma behoorde tot de orde van veenarbeiders en heeft heel wat turf gestapeld. Een kranige vrouw die eens een kerel bij kop en kont pakte en in de vaart gooide. Ik heb nooit meegekregen wat die vent van haar wilde. Misschien had ie teveel gedronken. Mijn oma was duidelijk van het adagium ‘Blijf van mijn lijf’. Maar goed, Drentse bocht of bier, we gaan het onderzoeken. (met dank aan Matthias Groeneveld voor de foto)
